Nathan overleeft speciaalkamp KL 14. Hij neemt later wraak op de kampbeul Litvak
In september 1941 bepaalden de Duitse bezetters dat joden geen straat- en markthandel meer mogen drijven.
Nathan Milstein, een joodse boekverkoper in de Amsterdamse Oudemanhuispoort, gaat boeken uitlenen in plaats van te verkopen om zijn gezin te onderhouden. Hij wordt verraden en naar een concentratiekamp in Duitsland gestuurd, een speciaal kamp voor uitgevers, boekverkopers en iedereen die de Duitsers ervan verdenken deel uit te maken van het internationale 'boekenmannencomplot', dat uit is op de ondergang van het Derde Rijk. In het kamp zijn geen gaskamers, wel is er het Latrinecommando waaraan niemand ontsnapte. Ook Nathan wordt tot het Latrinecommando veroordeeld, maar een onbekende haalt hem uit de volle geul van de latrine waar hij had moeten stikken.
Na de oorlog terug in Amsterdam blijken Nathan's vrouw en zoontje in Sobibor te zijn vergast. Gebukt onder het schuldgevoel de oorlog te hebben overleefd terwijl zijn vrouw en kind zijn vermoord, is hij niet in staat weer een normaal leven te leiden. Hij gaat in Duitsland en in de Sovjet-Unie op zoek naar Litvak de commandant van het Latrinecommando, die bij de bevrijding van het boekenmannenkamp wist te ontkomen.
Als Nathan Litvak tenslotte vindt, volgt een onverwachte ontknoping wanneer Nathan zijn revolver op Litvak richt.
“Ferares’ onbevangen stijl en meedogenloze observaties maken het boek tot een buitengewoon indringend oorlogsdocument.” (NRC-Handelsblad)
“Het boek is een ontroerend debuut vol ingehouden verdriet.” (Vrij Nederland)
“Ik heb veel boeken over de oorlog gelezen, ook over Amsterdam tijdens de bezetting, maar ik ben niet eerder zo koud geworden en ontroerd geraakt.” (Het Parool)
“Hij dook onder, sloot zich aan bij het verzet en overleefd als enige van zijn familie de oorlog. Vooral van de armoede onder het joodse proletariaat in Amsterdam weet hij een levendig beeld te schetsen.” (De Volkskrant)
“Zeer aangrijpend.” (Nederlandse Bibliotheek Dienst)
“Maurice Ferares schrijft huiveringwekkende en ook poëtische boeken.” (De Groene Amsterdammer)
In september 1941 bepaalden de Duitse bezetters dat joden geen straat- en markthandel meer mogen drijven.
Nathan Milstein, een joodse boekverkoper in de Amsterdamse Oudemanhuispoort, gaat boeken uitlenen in plaats van te verkopen om zijn gezin te onderhouden. Hij wordt verraden en naar een concentratiekamp in Duitsland gestuurd, een speciaal kamp voor uitgevers, boekverkopers en iedereen die de Duitsers ervan verdenken deel uit te maken van het internationale 'boekenmannencomplot', dat uit is op de ondergang van het Derde Rijk. In het kamp zijn geen gaskamers, wel is er het Latrinecommando waaraan niemand ontsnapte. Ook Nathan wordt tot het Latrinecommando veroordeeld, maar een onbekende haalt hem uit de volle geul van de latrine waar hij had moeten stikken.
Na de oorlog terug in Amsterdam blijken Nathan's vrouw en zoontje in Sobibor te zijn vergast. Gebukt onder het schuldgevoel de oorlog te hebben overleefd terwijl zijn vrouw en kind zijn vermoord, is hij niet in staat weer een normaal leven te leiden. Hij gaat in Duitsland en in de Sovjet-Unie op zoek naar Litvak de commandant van het Latrinecommando, die bij de bevrijding van het boekenmannenkamp wist te ontkomen.
Als Nathan Litvak tenslotte vindt, volgt een onverwachte ontknoping wanneer Nathan zijn revolver op Litvak richt.
“Ferares’ onbevangen stijl en meedogenloze observaties maken het boek tot een buitengewoon indringend oorlogsdocument.” (NRC-Handelsblad)
“Het boek is een ontroerend debuut vol ingehouden verdriet.” (Vrij Nederland)
“Ik heb veel boeken over de oorlog gelezen, ook over Amsterdam tijdens de bezetting, maar ik ben niet eerder zo koud geworden en ontroerd geraakt.” (Het Parool)
“Hij dook onder, sloot zich aan bij het verzet en overleefd als enige van zijn familie de oorlog. Vooral van de armoede onder het joodse proletariaat in Amsterdam weet hij een levendig beeld te schetsen.” (De Volkskrant)
“Zeer aangrijpend.” (Nederlandse Bibliotheek Dienst)
“Maurice Ferares schrijft huiveringwekkende en ook poëtische boeken.” (De Groene Amsterdammer)
